language.

Mężczyzna.Róża.Samochód.Podróż.Kawa.Teatr.Spacer.Wieczór.Rozmowy.

Wszystko brzmi tak paskudnie dojrzale. Wszystko tak nieprawdopodobnie nieswojo. 

Brzmi inaczej. Zupełnie. Zupełnie jak coś od czego powinnam uciekać.

A jednak... jak coś co chciałabym nieustannie odtwarzać.

-no. przynajmniej co miesiąc zamierzam  :)

"Blanche i Marie" na wrocławskiej scenie jak najbardziej do polecenia intelektualnym jednostkom wybitnym.

(a tak szczerze to para zagubionych, szalonych nastolatków pośród czterdziestoletnich 

widzów wyglądała co najmniej dziwnie)

 Niedziela Gosiowo. Relacje z burżuazyjnej studniówki, zdjęcia najpiękniejszej przyjaciółki

i wizyta u tej drugiej -zakochanej po uszy, znanej szerzej jako maleństwo i wciąż robiącej najpyszniejsze kakao na świecie i kochającej słodycze tak mocno jak ja.

Udało mi się przy okazji (wreszcie!)  poznać Nielsa - szczęśliwego wybranka.  I choć angielski Małgoni w porównaniu do mojego to chiński mur i osiedlowy krawężnik-  ta para najlepiej wygląda jak milczy, tuli się i tak czule na siebie patrzy. Cóż - mi pozostaje tylko się przyglądać, podziwiać i uśmiechać kiedy i oni odsłaniają śnieżnobiałe ząbki, żartując w języku... miłości.

 

Tymczasem zepsułam swój komputer, od jutra zaczynam maturalną rzeźnię, chodzenie na basen (Laura, chcesz się podczepić ?)i wżeram owoc, który mógłby konkurować z czekoladą.

Jedliście liczi ?

 

Christina Perri - The Lonely